Çoçuklara Özgürlük çoçuk istismarına sessiz kalma

80'lerin sonu 90'ların başı çoçuklarıydık biz,sokaklardaydık geç vakitlere kadar.



Açıktıysak ya "anne ekmeeeek" diye bağırır yada apartmanın altındaki bakkaldan günde bir kez olması kaydıyla "babam verecek Kemal amca" diyerek cam şişe pepsi,tadelle,tuzlu çubuk yada bir külah çekirdek alırdık.
Korku nedir bilmezdik,en büyük şansımız apartmanın önündeki kocaman otopark alanıydı.Bulvarda oturuyorduk hemen önümüzdeki otoyolun karşında kocaman bir çimenlik boş arsa vardı.Bazen evden getirdiklerimizle piknik yapar,bazen Tanju abi ve ( Tanju Çolak) arkadaşlarının futbol oynamalarını izlerdik.Arada bizi de oyunlara alır top koştururlardı.Yağmur yağmadıysa arsa kuruysa okulumuza giden kestirme yoldu.
Bu kadar oyun alanı yetmez yakınlardaki inşaatlara çıkar ,yabancı apartmanların asansörlerine binip iner,çıkardık,kapı zillerine basıp kaçardık.
Bizim bakkal Kemal Amcamız,Manav Ömer abimiz,Berber Hüseyin Amcamız,Kapıcı Osman dayımız,Kasap Rıza dedemiz vardi.
Bizim  mahallenin apartmanlarında tek tek kapılarını çalıp ellerini öptüğümüz  harçlıklıklarımızı mendil içlerinde aldığımız bayramlarımız vardı.Biz sanırım son şanslı çoçuklardık.

Şimdi zaman o kadar değişti ki kimse çoçuğunu kapı komşusuna emanet edip ekmek almaya gidemiyor malesef.O senin amcan değil, o senin abin olamazı öğretiyoruz çoçuklara,
Çoçukların elinden özgürlüklerini çaldık.Ben ilkokulda hiç ailemden biriyle okula gitmedim.Şimdi ilkokul 3'e giden yiğenimi okula hala annesi götürüyor.
 Dünyada çocuk istismarı konusunda ilk 10'da Güney Afrika, Bangladeş gibi ülkeler başı çekerken ardından Türkiye, İngiltere, ABD, Rusya ve Avustralya geliyor.Pedofili olarak tanımlanan hastalığın ekonomi, refah seviyesi, okuryazarlık yani kısacası her anlamda gelişmişlik diye tabir edebileceğimiz olguyla hiçbir alakası yok. Bu tamamen üzerine eğilinmesi ve mücadele edilmesi gereken bir hastalıktır diyor uzmanlar.
Dünyada her 5 çocuktan 2'si fiziksel, duygusal ya da cinsel istismara uğruyor,bunu içinde ensestte var. Ve ne yazık ki uzmanlar cinsel istismar vakalarının ancak yüzde 15'inin adli mercilere intikal ettiğini söylüyor. Gerisinin üzeri bir şekilde kapatılıyor ve çocuklar yaşadıkları travmalarla kalıyor.Susturuluyorlar daha çok sindiriliyorlar.
Devlet olarak bu konuda yasalara ihtiyacımız var hemde acil olarak,birşeyler yapılaması gerekiyor.
Çoçuklara özgürlüklerini geri vermemiz gerekiyor.Onların sesi çıkmıyor onlara ses olmamız gerekiyor.